Wizualizacje gmachu Gimnazjum Piastowskiego po pracach konserwatorskich

Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu przedstawia Państwu część Programu Funkcjonalno-Użytkowego Muzeum Dziedzictwa i Kultury Kresów związaną z propozycjami aranżacji elewacji przyszłej siedziby Muzeum Dziedzictwa i Kultury Kresów tj. dawnego Gimnazjum Piastowskiego. Prezentowane wizualizacje, przygotowane przez pracownię projektową Archistructura, są efektem analiz i badań prowadzonych w latach 2022-2023 przez dra hab. inż. arch. Andrzeja Legendziewicza z Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, Piotra Wanata konserwatora dzieł sztuki – autora badań konserwatorskich obiektu oraz dra Andrzeja Peszko z Muzeum Piastów Śląskich w Brzegu.

Budynek Gimnazjum Piastowskiego w Brzegu został wzniesiony w 1569 roku. Od tego czasu przechodził różne koleje losów. Był ofiarą bombardowań, pożarów. Każda katastrofa skutkowała kolejnymi gruntownymi przebudowami.
Wszystko to doprowadziło niestety do zniszczenia w wielu miejscach oryginalnej, renesansowej substancji obiektu. Ta zachowała się w największym stopniu w murach obwodowych, części piwnic, sieni przejazdu bramnego, partii korytarzy wewnętrznych – relikty krużganków, dawnej wieży wkomponowanej w strukturę obiektu oraz na samym portalu wjazdowym.

Największą podstawę do opracowania wystroju architektonicznego obiektu dała analiza reliktów oraz ikonografii budynku z epoki klasycystycznej – przełomu XVIII i XIX w. Wyniki badań konserwatorskich i architektonicznych jasno wskazują, że elewacja gmachu pokryta była wtedy tynkiem o barwie miętowo-niebieskiej. Monumentalną elewację budynku rozbijały trzy pseudoryzality z boniowaniem na wysokości parteru, a okna ozdabiały obramienia w formie uszaków. Wszystkie te elementy planuje się odtworzyć podczas prac konserwatorskich.

Na portalu wejściowym do Gimnazjum Piastowskiego z 1569 roku odkryto pozostałości oryginalnej kolorystyki. Zamierzeniem twórców opracowania jest jej odtworzenie w oparciu o zachowane ślady. Portal, wkomponowany w klasycystyczną elewację frontową, będzie miał zatem wybitnie renesansowy charakter, dając świadectwo pierwotnych rozwiązań kolorystycznych tej części elewacji. Podobny zabieg przeprowadzono w ostatnich latach na renesansowych portalach brzeskiego zamku (od strony miasta i od strony dziedzińca).

Stolarka okienna gmachu ma mieć kolor czerwony z podziałami na kwatery, w których umiejscowione będą mniejsze szybki. Ramy okien dawniej nie były białe, do czego my współcześnie jesteśmy przyzwyczajeni. Kilkaset lat temu najczęściej malowano ją w barwie zielonej, wręcz oliwkowej, ciemnoszarej lub czerwonej. Co ciekawe, okna zaczęły zyskiwać powszechny dziś biały kolor stosunkowo niedawno – dopiero od początku XIX wieku.

Dziewięć charakterystycznych facjat dachu ma zyskać kolor biały. Wiadome jest, że pierwotnie zdobiły one budynek, jednak zostały zniszczone podczas pruskiego bombardowania w 1741 roku i nie istniały na przełomie XVIII i XIX wieku. Te, które podziwiane są współcześnie, zostały odtworzone po II wojnie światowej – w latach sześćdziesiątych. Z uwagi, że nie było ich w epoce klasycyzmu, mają one zyskać kolor neutralny – biały.

Sam dach Gimnazjum Piastowskiego pokryty zostanie dachówką w ciemniejszym i jaśniejszym odcieniu koloru czerwonego (podobnie jak na brzeskim zamku). Ma to nawiązać do dawnej technologii, kiedy to dachówkę produkowano ręcznie z gliny i jej kolor zależał od stopnia wypalenia.

Oprócz wystroju elewacji budynku autorzy PFU opracowali także rozwiązania dotyczące aranżacji i zagospodarowania dziedzińca. Dawny dziedziniec gimnazjalny podzielony zostanie na dwie części funkcjonalne. W pierwszej, bliżej Placu Bramy Wrocławskiej, znajdzie się miejsce na techniczne zaopatrzenie placówki muzealnej. W części drugiej, bliżej ulicy Chrobrego, teren zagospodarowany zostanie jako kameralny ogród z fontanną i przeszkleniami w miejscu ciekawszych odkryć archeologicznych. Alternatywnie obszar objęty dzisiejszymi pracami archeologicznymi i zarejestrowanymi podczas nich reliktami dawnej infrastruktury dziedzińca może zostać zadaszony formą pergoli biegnącej wzdłuż ogrodzenia. Decyzję w sprawie zakresu i formy ekspozycji inwestor będzie mógł podjąć po analizie atrakcyjności odsłoniętych reliktów zabudowy.

Od strony dziedzińca w pełni będzie można podziwiać tylną elewację budynku, na której znajduje się ściana klatki schodowej. W celu rozbicia jej monotonii zamierza się ozdobić ją bluszczem. Na parterze tej części Gimnazjum Piastowskiego zlokalizowana zostanie kawiarnia otwarta na ogród.

W strukturze budynku od strony dziedzińca planuje się także wyeksponowanie pozostałości po krużgankach, które pierwotnie stanowiły istotny element dekoracji tę część gmachu. W miejscach, w których zostały odkryte arkady, przewiduje się przeszklenia na wysokości dwóch lub trzech kondygnacji.

Harmonogram prac przewiduje około trzech lat na realizację programu rewitalizacji i adaptacji budynku dawnego gimnazjum na cele muzealne.

Andrzej Peszko
Marek Pyzowski